Geokraty

geokrata2    geokrata 3

 

Geokrata (geosiatka komórkowa) – przestrzenny geosyntetyk zbudowany z szeregu komórek, który po ułożeniu w miejscu wbudowania przypomina swoim wyglądem plaster miodu.

Podstawowe funkcje geokraty to: wzmacnianie słabych podłoży gruntowych, zbrojenie skarp i zboczy, wzmocnienie nawierzchni i zapobieganie erozji gruntu. Stosowanie geosiatki komórkowej pozwala na uzyskanie założonych funkcji przy zachowaniu środowiska naturalnego w stanie niezmienionym, dostosowując je do potrzeb człowieka i nie naruszając jego równowagi.

Geokrata wytwarzana jest z wysoce odpornego tworzywa sztucznego – polietylenu wysokiej gęstości (HDPE). Podstawowym elementem geokraty są komórki (zwane geokomórkami) łączone w większe sekcje za pomocą zgrzewów ultradźwiękowych. W zależności od potrzeb stosuje się różne wielkości i wysokości komórek.

Geokrata na budowę dostarczana jest w formie lekkich złożonych elementów, dzięki czemu redukowany jest koszt transportu i nie ma problemów przy ręcznej manipulacji w czasie wbudowywania. Rozkładanie polega na rozciąganiu jej na uprzednio przygotowanej powierzchni wyłożonej warstwą geowłókniny i przytwierdzeniu do podłoża za pomocą metalowych kotew. Poszczególne sekcje geokraty łączy się ze sobą za pomocą opasek samozaciskowych z tworzywa lub zszywek metalowych.

Geokomórki w ułożonych sekcjach wypełnia się określonym materiałem. Do wypełniania można stosować pospółkę, glebę, glebę wraz z roślinnością, grunty z wykopów, kruszywa, kamienie lub beton. Właściwie dobrane wypełnienie oraz zagęszczenie pozwala na uzyskanie optymalnych własności konstrukcji w stosunku do potrzeb.

Zalety stosowania geokraty:

- redukcja grubości konstrukcji drogowych (do 50%) w porównaniu do rozwiązań konwencjonalnych dzięki eliminacji głębokiej wymiany gruntu

- znaczne zwiększenie odporności materiałów wypełniających geokomórki na ścinanie w wyniku ich zamknięcia, ograniczenia i zagęszczenia wewnątrz komórek

- znaczne zmniejszenie osiadania spowodowanego naturalnym zagęszczeniem oraz ograniczenie bocznych przesunięć zamkniętego w geokomórkach materiału

- zmniejszenie naprężeń przekazywanych na podłoże gruntowe od obciążenia użytkowego oddziaływającego na nawierzchnię w wyniku rozkładania skoncentrowanych obciążeń na sąsiadujące komórki geokraty

- w przypadku gruntów o niskiej nośności zastosowanie geokraty i geosyntetyku płaskiego w sposób zdecydowany poprawia wytrzymałość drogi